"Ben aramadım, buldum." Pablo Picasso
İspanya'nın Malaga kentinden bir çığlık yükseliyordu, çok zor doğan bu bebek, dünyaya gelmek istemiyorum dercesineydi adeta. Hatta ölü doğduğu bile düşünüldü. O çığlığın adı Pablo Picasso'ydu. O çığlık öyle derindi ki, 18. yüzyıldan başlayıp bir daha da susmayacaktı. Susmadı da!
İspanya geleneklerine göre bir çocuğa ne kadar çok isim verilirse o kadar yetenekli ve nitelikli olacağı düşünülürmüş. Bundan sebep 23 kelime ve 103 karakter uzunluğunda bir isim koymuşlar.
"Pablo Diego José Franciso de Paula Juan Nepomuceno María de los Remedios Cipriano de la Santísima Trinidad Martyr Patricio Clito Ruíz y Picasso" yani kısaca Pablo Picasso.
Sanata ve edebiyata yeni bir soluk getiren böylesine büyük dâhilerin, çocukluk dönemlerinde bazı sinyalleri vermesi tesadüf olamaz. Bakın Picasso konuşmaya başladığında söylediği ilk sözcük ne olmuş biliyor musunuz? Evet tahmin ettiğimiz gibi kalem. 'Piz', yani kurşun kalem anlamına gelen 'Lapiz'in kısaltılmış hali.
Epigenetik faktörlerin de etkisiyle yolu, çizgisi belli olan Picasso'nun babası da resim öğretmenidir. Babası onu resme yönlendiren ve ve bu konuda eğiten ilk kişidir. Bazı şeyleri yadsımamak lazım.
"Asker olursan general, din adamı olursan papa olursun." diyen, mükemmeliyetçi bir annenin çocuğuna desteği de takdire şayan.
Sanırım bu koşullarda kim olsa Pablo Picasso olurdu, diye düşünmeden edemiyor insan.
Picasso, 20. yüzyılın en radikal sanatçılarından biridir. Onun eserleri dünya var olmaya devam edene kadar, bu yoldaki herkese ilham olmaya devam edecektir.
Peki nedir Pablo Picasso'yu tüm zamanların en iyilerinden yapan şey?
O, rastlantısal bir yeteneğe sahip olmayan bir dâhidir. Hani, "Ben aramadım, buldum." diyor ya, yaradılıştan kendisine bahşedilmiş bir yetenek vardı ve onu cesaretle kullanmayı becerebilmiş bir sanatçıdır.
Kültür ve Turizm Bakanlığı Adana, Portakal Çiçeği Karnavalı kapsamında Pablo Picasso'nun eserlerini Adana Müzesi'nde sanatseverlerin beğenisine sundu. Ben de Karnaval'da bunun keyfini sürdüm.
Sadece ismini bildiğimiz sanatçıların biyografisini okuduğumuzda onların mesajını ve derdini idrak edebiliyoruz. Picasso'yu kendimce anladığımı düşünüyorum. Belki onun anlatmak istediği seviyeye ulaşamayabilirim. Ama en azından şunu biliyorum, Picasso demek cesaretin, özgürlüğün, özgünlüğün ve sezginin evrensel temsilcisi, bana göre.
Dikkatinizi çekmek istediğim bir nokta var. Picasso'nun doğum tarihi. 1881 yılında doğmuş. Bu tarih ülkemizin küllerinden doğuşuna öncülük eden Ulu Önder Mustafa Kemal Atatürk'ümüzün doğum yılı. Atatürk Selanik'te doğdu. Picasso İspanya'da. Üzerinden yıllar geçse de bizler ölümsüzlük iksirini cesaretle harmanlamış büyük dâhileri saygı ile anıyoruz.
Picasso, resim sanatını geleneksellikten modernliğe taşırken, büyük bir akımın da mimarıdır. Kübizm akımı.
Georges Braque ve Pablo Picasso'nun öncülük ettiği, 20. yüzyıla damgasını vuran akımdır.
Gerçekçiliği tek bir açıdan değil, parçalayarak birçok açıdan görmemizi sağlar. Geometrik şekillerle bakışı zenginleştiren bir açı.
"Bir yüzü anlamak için onu parçalamaktan korkma." sözü de Kübizm akımına ithafen söylemiştir.
Avignonlu Kızlar, 1907 yılında Picasso tarafından sanat tarihine damgasını vuran bir resim, New York Sanat Müzesi'ndedir.
Picasso bir arkadaşına yazdığı mektupta şöyle diyor:
" Akademideki öğretmenlerde, bir nebze olsun sağduyu olmadığını, yazıyor, ressam olmak isteyen bur oğlum olsa, onu bir dakika bile burada, İspanya'da tutmazdım."
Bir ressamın, sanatçının, yazarın adına ne derseniz deyin bir misyonu üstlenmiş kişinin aynı zamanda üst düzey duyarlılığa da sahip olması gerekiyor.
Pablo Picasso 1935 yılında şu sözleri söylüyor:
" En önemli şey yaratmaktır, başka hiçbir şeyin önemi yoktur. Yaratmak her şeydir."
Dünya sanat tarihinin en önemli ressamlarından olan Pablo Picasso yazmaya devam edecdgim.
Keyifli okumalar diliyorum.