PKK'YA AF MI ?

Son günlerde birilerinin dillerinde dolaşan, ağızlarında sakız gibi çiğnenmeye başlayan PKK üzerindeki düşünceler gündemini korumaktadır. Cumhurbaşkanı Sayın Abdullah Gül'ün davetlisi olarak Türkiye'ye gelen Irak Cumhurbaşkanı ve Cumhurbaşkanımızın tekrar Irak'a gitmesi ile başlayan karşılıklı söz vermeler ve ABD Başkanı Barack Obama'nın Türkiye ziyaretinden önce PKK'ya yönelik bazı söylemler benim beynimi bulandırmaktadır. Cumhurbaşkanı Gül, Kürt ve Kuzey Irak meselesinde çok önemli değişikler olacaktır mesajı ve Irak Cumhurbaşkanının PKK silah bırakacak sözleri ve bu sözlerin gerisinde Türkiye'nin sosyo-ekonomik konumları beni düşündürmektedir. PKK ya af söylentileri belki deyim olarak biraz zor ama eve dönüş yasasının genişletilmesi, uzatılması ise ayrı bir dümen diyorum. Hem ABD, hem Irak, hem de Türkiye PKK üzerindeki düşünceleri paylaşıyorlar. Suça bulaşmamış, yani asker ve güvenlik güçlerine silah çekmemiş, bombalama şehirlerde cam, çerçeve kırmamışlar yuvalarına dönebilirler diyorlar. Ben soruyorum! Hangi PKK'lı derki!! Ben olaylara karıştım, asker öldürdüm. Felan filan. İnanıyor musunuz?. Ne diyecekler, ben olaylara girmedim, hep geride bulaşık yıkadım, mağara temizledim, su taşıdım gibi bahane uyduracaklar. Dağdaki ve Kuzey Irak'taki teröristler evlerine dönecekler, biz de bu sudan bahanelere inanacağız. Şu olaya bir bakın: askerle çatışmada yaralı olarak ele geçirilen terörist bir kadın yakalandıktan sonra hala diyor ki! " ben olaylara karışmadım" Ne mantık?. Bunu anlayamadım, konuşmasından bir şey anlayamadım. Bu ne mantık? Sonra eve dönüş yasasının neticesinde sayıları nedir?. Bilemiyorum ama DTP'lilere diyecekler ki! Gelin bakalım! Bizleri dağlara çıkartan sizlersiniz, eve dönüştüren de. Bize iş, aş verin. Ne olacak o zaman?. 35, 40 bine yakın vatan evlatlarının toprakla kucaklaşması sağlanırken Barzani, Talabani, ABD yöneticileri nerede idiler? Ben bu adamlara hiç inanmıyorum. Çekiç güç dediğimiz ABD'ye ait silahlı kuvvetler bunlarla bir değiller miydi? Kaymakamımızı bunlar tokatlamadılar mı? Silahları bunlar temin etmiyorlar mıydı? Şimdi ne oldu da PKK silah bıraksın çağrısında bulunuyorlar? Sebebi çok basit! Kuzey Irak'taki kurulan Kürt devletine olur almak, onları resmen tanımak. Daha neler, neler. Bu çalışmaları adım, adım ileriye götüren Kürt yönetimi bebek katilinin affını masaya getirmeyecekleri ne malum! Ancak diyorlar ki! PKK silah bıraksın, yoksa Kuzey Irak'ı terk etsin. PKK kendiliğinden tamam ağabey ben gidiyorum mu diyecek? Sonra nereye gidecek? Gitmiyorum derse ne yapacaksın? Silahı alıp onları kovalayacak mısın? Veya öldürecek misin? Bunların hiç birini yapamasın. Ancak lafebeliği ve Kuzey Irak, sözde Kürt Devleti'nin başkanının, Barzani'nin ve Irak Cumhurbaşkanı'nın hayalindeki düşünceleri ve söylevlerini dünyaya aktarmaya çalışırsın. İnanmıyorum silah bırakacaklarına. PKK'yı Kuzey Irak'tan kovacaklarına, Kerkük'e çözüm getireceklerine. ABD Kuzey Irak'tan çekilirken ağır silahlarının birçoğunu onlara bırakacağını da biliyoruz. ABD bana ve ülkeme hayra soluk solumazlar, Orta Doğuda Türkiye'nin güvenilir, güçlü bir Türkiye olmasını da istememektedirler. Kendilerinin öz siyasetleri bunlardır. Kısacası şu! Ne ABD, ne Irak yönetimi, ne de Kuzey Irak'taki sözde Kürt devletinin idarecileri sözlerinde hiç durmamışlar, bundan sonrada durmayacaklardır. Söz adamın ağzından çıkar. Bir gün önce söylediklerini ertesi gün inkar ediyorlar. ( zaten onlar dam değiller) Daha dün yine kan akıttılar, yine silahlarını Mehmetçiğe doğrulttular, Avrupa hala PKK'yı besliyorlar, AB hala onları doyuruyorlar, hala İran'daki PEJEKA yardım ediyorlar. İlk önce onlar bu PKK bağlantılarını kesinler ki! Bizlere söz söylemeye çözüm aramaya buyurun desinler.