İnsanlığın iftihar tablosu ve varlık sebebimiz!..-KAYA SAK

Değerli Can Dostlarım!..   Malûmunuz olduğu üzere içinde bulunduğumuz hafta ‘KUTLU DOĞUM’ haftası. Alemlere Rahmet olan, Rabbimiz tarafından; insanlığın zifîrî karanlık dünyasını aydınlatmakla vazifeli ŞEMS-İ KÂİNAT (Kâinat Güneşi)olan ve İnsanlığın varlık sebebi Efendimiz Hz. Muhammed Mustafa (Sallalahu aleyhi vesellem)’in Doğum yıldönümü (Kutlu Doğum Haftası) adı ile kutlanmaktadır. O’nun sadece doğum gününü kutlamakla kalmayıp hayatımızın her anını onunla yaşamak ve yaşamayanlara da her fırsatta O nu anlatarak yaşamalarına yardımcı olmak hayatımızın gayesi olmalıdır. Nasıl olmasın ki O dünyayı şereflendirmeden önce insanlık yaratılış olarak insandı ama yaşadığı hayat olarak kendilerine insan denilemeyecek kadar aşağıların aşağısında idiler. Güçlünün zayıfı ezmekten aldığı zevk ile zayıfın da gördüğü zulüm ve işkenceler sonucu aczinden insanlığını kaybettiği, insan onurunun, haysiyetinin hatta hayatının dahi zerre kadar değerinin olmadığı bir dönem yaşanmaktadır. İşte bu dönemlere ait bir vahşeti daha sonra bir sahabi Efendimizin huzurunda anlatıyordu. Ya Resulallah! Biz cahiliye devrinde kız çocuklarımızı diri diri toprağa gömerek öldürürdük. Benimde bir kızım vardı doğduğu günden beri insanların bana suçlu gibi bakmaları, benimle konuşmamaları, konuşurken aşağılamaları artık kızımın gömülmesi gerekiyordu. Eve geldim annesine “Budu giydir dayısına götüreceğim!” dedim. (Kadın bunun ne demek olduğunu iyi bilirdi; Ciğerparesi evlâdı biraz sonra bir kuyuya atılacak ve orada çırpına çırpına can verecekti, ne var ki kadının böyle bir canavarlığı engellemek gibi bir şansı asla yoktu, yapabileceği tek şey için için ağlayıp gözyaşı dökmekti.) Hanımım dediğimi yaptı çocuğu giydirip getirdi dakikalarca öptü sevdi kokladı ama çocuğa gözyaşı göstermedi içine akıttı. Çocuk hakikaten dayısına gideceğini zannediyor sevincinden gülüp oynuyordu, elinden Tutup daha önce kazdığım bir kuyunun başına getirdim ve O’na kuyuya bakmasını söyledim tam kuyuya bakarken sırtına bir tekme vurdum ve kuyuya yuvarladım. Fakat her nasılsa kuyunun ağzına tutundu, bir taraftan çırpınıyor, diğer taraftan da “Babacığım üzerin tozlandı” diyerek elbisemi silmeye çalışıyordu, buna rağmen bir tekme daha vurdum, kuyuya yuvarladım ve üzerini toprakla örttüm, böylece öz evlâdımı diri diri toprağa gömdüm. Adam bunu anlatırken Allah Resûlü ve yanındakiler hıçkıra hıçkıra ağlıyorlardı içlerinden birisi “Be adam Resulullahı hüzünlendirdin” deyince Efendimiz adama ”Bir daha anlat” dedi Adam hadiseyi bir kere daha anlattı İki Cihan Server inin gözlerinden süzülen yaşlar mübarek sakalından aşağı akıyordu. Allah Resulü (s.a.v.) olayı tekrar ettirmekle sanki şunu anlatmak istiyordu, “İŞTE SİZ İSLAMDAN ÖNCE BÖYLE İDİNİZ, TEKRAR ANLATTIRDIMKİ İSLÂMIN SİZE KAZANDIRDIĞI İNSANLIĞI BİR KERE DAHA HATIRLAMIŞ OLASINIZ.” “De ki: Ey insanlar! Ben sizin hepinize Allah tarafından gönderilen Peygamberim. O ki, göklerin ve yerin hakimiyeti O’na aittir, O’ndan başka ilah yoktur, Hayatı veren de, ölümü yaratan da O dur. Öyleyse sizde Allah’a ve onun bütün kelimelerine iman eden o ümmi Nebi’ye, o Resul’e inanın. O’na tabi olun ki doğru yolu bulasınız.” (Araf :158) Sevgili Can Dostlarım!.. O’na ne kadar Medyun olduğumuzu, hele hele şu içinde bulunduğumuz dönemde O’na ne kadar muhtaç olduğumuzu bir anlayabilsek ve rotamızı O’na bir çevirebilsek hayatımızda ne büyük olumlu değişikliklerin olduğunu bizzat görerek anlayacağız. Dünya neye sahipse, O’nun vergisidir hep; Medyûn O’na cem’iyyeti, medyûn O’na ferdi. Medyûn dur O masum a bütün bir beşeriyet… Yâ Rap, bizi mahşerde bu ikrar ile haşret. Mehmet Akif ERSOY Yüce Rabbimiz bize Kendisine lâyık Kul,Habib-i Edibine lâyık ümmet,Akif gibi ecdada lâyık nesiller olmayı nasip ve müyesser eylesin,Cuma nız mübarek olsun. Amiiin.   SOHBET-İ CANAN - KAYA SAK