FIKRALAR

Lokantada bütün yemekler soğuktu. Müşteri garsonu çağırdı: Burası ne biçim lokanta? Bütün yemekler soğuk. İnsanın kanını kızıştıracak bir şey yok mu? Garson soğukkanlılıkla cevap verdi: hesabı getireyim mi efendim. *** Kahvede biri birlerini ilk kez görmüş iki kişi konuşuyordu. Birisi: “kafa ile uğraşmak çok zor, insan hayâtını kazınıyor amma çekmediği de kalmıyor” dedi. Öteki sordu: muharrir misiniz? Beriki hayır, berber’im. *** Mahkemede Hâkim, kadına sormuş. Kocanızın adı ne? Kadın “kocam” demiş. *** Polis iki kişiyi yakalamış sorguya çekiyormuş. Sen nerede oturursun? Nerede olursa ağabey… Ötekine ya sen? Bununla komşuyum. *** Yıllardan beri çarşıda alış veriş yapmayan koca, karısına: nereye gidiyor bunca para anlamıyorum? Karısı cevap verdi: git aynaya karnına bak anlarsın. *** Yargıç, bu söylediklerinizi ne ile isbat edeceksiniz? şâhidiniz var mı? Suçlu: Allah şâhidimdir sayın yargıç! Yargıç: bu kadarı yetmez, yasa iki şâhit olmasını ister. *** Lokantada müşteri, önüne gelen yemeği tattıktan sonra patrona çıkışır. Tavşan köftesi diyorsunuz amma doğrusunu söyleyin, buna başka bir et karıştırmışsınız. Patron ellerini oğuşturarak: vallâhi efendim zaman belli. Et pahalı, biraz at eti karıştırıyoruz da… Müşteri meselâ ne kadar? Patron, yarı yarıya efendim, bir at ve bir de tavşan… *** Arkadaşı sorar: gözünün altı neden morarmış öyle? Boks’ tan. Arkadaşı demek sen boks da yapıyorsun. Hayır ben boks yapmıyorum. Karım boks yapıyor. *** Ağabeyi, küçük kardeşine bak kardeşim, komşumuzun düğünü var. İstersen sen çifte git, ben düğüne; istersen ben düğüne gideyim sen çifte. Küçük kardeş soruyor? Ağabeyciğim! İki türlü söylüyorsun ikisinde de sen düğüne gidiyorsun, ben de çifte… Sevgili okurlarım: beğenmeseniz de beğenmeseniz de fıkralar aynen yukarıdaki gibidir. Bir başka günde başka fıkralarda buluşmak üzere… N0:1061-SEYFLİ’DEN DEMİR DOĞAN KANDEMİR