EMEKLİLER İYİ KOŞULLARDA YAŞATILMALIDIR

         Geçtiğimiz günlerde KIRIKKALE EMEKLİ-SEN YÖNETİM KURULU VE BİR GURUP ÜYESİYLE, Sosyal Güvenlik Kurumu önünde bir basın açıklaması yaptılar. Kırmadan dökmeden, bağırıp çağırmadan, emekli memurların içinde bulunduğu ekonomik durumlarını, Hükümet yetkililerin duyması ve bilmesini sağlamaya çalıştılar. Tam da bütçe görüşmelerinin gündemde olduğu bu günlerde, Sendika yönetimin yaptığı çalışma yerinde bir davranıştır. Biliyorsunuz demokratik haktır diye ortalığı birbirine katanlar var. Kırıkkale Emekli Sen yönetimi ve üyeleri basın açıklaması yoluyla demokratik eylem haklarını kullandı. Şunu iyi bilmeliyiz. Bir ülkede toplumun en çok sahip çıkılması gereken iki kesimi vardır. Biri çocuklarımızdır. Diğeri de emeklilerimizdir. Çocuklarımız olmayınca bir ülkemizin geleceği olmaz. Emeklilerimize de toplumun vefa borcu vardır. Çünkü emekli insanlar dün çalıştılar. Toplumun kalkınmasına, gelişmesine, ilerlemesine, her bir bireyin yaşamasına beyin gücüyle ve kol gücüyle emek verdiler. Destek oldular. Emekli olmalarıyla birlikte artık toplumun kendilerine hizmet edilmesini beklemektedirler. Elbette her emekli memurunun da emekli işçisinin de ömrünün son yıllarında, ne yılı ömrünün son günlerinde gözle görülür elle tutulur hizmet beklemeleri hakkıdır. Unutmayın ben olmasaydım,  şimdi sizler bir eli balda bir eli yağda, olanca konforunuzla yaşıyor olamazdınız. Sahi emekli ne istiyor? Aldığımız emekli maaşıyla geçinemiyoruz. Maaşımızı yükseltin diyor. İstemekte haksız mı? Haksız diyorsanız. Beni söyledi demeyin. Çarpılırsınız yoksa. Başka ne istiyor. Banka promosyonu istiyor. İstemekte haksız mı? Biliyorsunuz banka promosyonu kimi kurum personellerine ödeniyor. Üstelik devletin bütçesinden istenen bir para değil ki. Emekli maaşını kullanan bankaların ödemesi gereken bir para.  Sadece pazarlığını yapmak hükümete ait. İşte o kadar. Fazla zahmete de gerek yok. Hükümetin diyeceği bir tek söz. Ya promosyon! Ya da paraları başka bankaya yatıracağım demeleri yeter. Ne hikmetse bunu hükümet bir türlü demiyor! Oysa demelidir. Başka ne istiyor. Sağlık hizmetlerinin daha gerçekçi olmasını. Doktora gidecekse bir emekli. Telefonla randevi alacaksın. Bir para ödeyecek. Muayene olacak bir pay ödeyecek. İlaç alacak. Bir yüzde ödeyecek. Reçete ücreti ödeyecek. Katkı payı katılım payı diye bir ödemede bulunacak. Oda ücreti ödeyecek. Raporla aldığı ilacı her defasında doktoruna yazdıracak. Bütün bunlar emekli bir hasta için hem zülümdür. Hem de büyük bir masraftır. Bir istekleri de genelde büyük şehirlerde yaşayan emekliler için çok önemlidir. Toplu taşıma araçları emeklilerden ücret almasın. Çok masum bir istek. Bak emeklinin ayakta duracak hali zaten yok. Sabahtan akşama kadar yolculuk yapacak değil ya. Ne yani emekli memurlar da mı haklarını sokak eylemlerinde aramaya mı kalksınlar. Emekliyi sokağa dökmeye Allah razı olur mu?