BEKLEYENSİZ MİSİNİZ BEKLEYEN SİZ MİSİNİZ?-CANAN AKDENİZ

Beklemeyi sevmem demişti hocam.Kim bilir neydi beklediği...kim bilir neydi dört gözle beklediği?Geç mi kalmıştı yoksa o beklediği her neyse...yarım bırakıp da,bir türlü tamamlayamadığı ya da tamamlamaya çalıştığı ki,artık sevmiyordu..Pür dikkat dinliyordum hocamı o an ve o halini asla unutmam.Öyle bir iç çekişi vardı ki,ah beklemek gide de geri gelmeyesin der gibiydi..Ah beklerken bekletildiğim,beklemeye bekleme der gibi o bakışları...Bir hocanın her sözü benim için o kadar çok önemliydi ki;.sonuçta onların yaşanmışlıkları,hayat tecrübeleri bizlerden çoktu ve bu yüzden bizlere hep mesaj vermek istiyorlardı ve vermek istedikleri mesajlar vardı işte.Tabii ki,mesajı isteyen alıp,hayatında uygulayacaktı..Evet,ne demişti hocam?Beklemeyi sevmem!Ne tuhaf değil mi hocam,insanoğlunun bu hayatta yarı ömrü beklemekle geçerken,beklememek istemesi?İnsanın özlemini duyduğu onca şey varken şu hayatta bizler sevmeyi bekleriz,sevilmeyi bekleriz,iş bekleriz,aş bekleriz,işten çıkınca eve yetişmeyi dolmuş durağında ya da trafikte bekleriz...karımıza,çoluğumuza çocuklarımıza yetişmeyi bekleriz...Kimimiz asker yolu bekleriz,geleceğimiz güzel olsun diye daha neler ama neler bekleriz. Beklemeyi sevmeden,sevgiyi bekleriz hayattan.Bir günü düşünün o da bekliyor öyle değil mi?Gündüzken gecenin olmasını,geceyken gündüz olmayı bekliyor.Hayat bu yani!Ne kadar zor da olsa yeri geliyor bekleyen,sabreden yeri geliyor bekleten oluyoruz.Bir dilencisiyiz oysa hayattan,isteklerimizin gerçekleşmesini bekleyen.Yani saatteki akreple,yelkovanın bazen yerini değiştirmeye çalışsak da,gerçeği değiştiremiyoruz.Saat on ikiyken ne bir saat ileri alıp on üç yapabiliyoruz ne de bir saat geri alıp onu on bir yapabiliyoruz..Üzülme gönül!Üzülmesin işte gönüller, çünkü;sen beklemeyi sevmiyorum derken de,hayat sana bekletmesini sevdiriyor zaten.Ah beklemek,ah bekleyenler,ah bekletilenlerin ortağı olan kelimem beklemek...Beklemek de beklemek gibi olmalı.Her şeyin fazlası zarar! Üzmeyin sevdiklerinizi derim,geç kalmayın beklemenin ve bekletmenin nasıl bir duygu olduğunu daha fazla karşınızdakinin canını yakmadan,yarım kalmışlıklar yaşamadan beklemekle barışın ve lütfen geç kalmadan bekleyeninizi,sizi sevenlerinizi beklemeksizin kucaklayın.Yaşamla aranıza bekleme olayını daha fazla koyarak,sevdiklerinizin sabrını bekletmeyin...Hayat bu, ölüm beklemez ya gelirse kapını çalarsa, bir dakika bile bir saniye bile bekletmeyin işte..Şimdi beklediklerinizi düşünün ve beklemenin ne kadar zor bir iş olduğunu bilerek yola çıkın. Beklemeye gülümseyerek, beklemeyi bekleyemediğinizi sevdiklerinize söyleyin ve sevdiklerinizin kıymetini bilin. Hadi sarılın beklemeye şimdi.