Her zaman Türk milletine iyi gözle bakmayan Avrupa Devletlerinin birçoğu hele son yıllarda Türk milletini ve onun yöneticilerini istenmeyen topluluk ve yöneticiler ilan etmeye başladılar. Avrupa’ya 1964’lü yıllardan sonra giden işçilerimiz en alt seviyelerdeki işlerde çalıştırılıyorlar. Yalnız onlar için Türklerin vücutça sağlam olması önemliydi. Onların işine bu tip insanlar daha iyi yarıyordu. Bu durum yetmişli yılların sonuna kadar devam etti ondan sonra oraya işçi olarak gidenler iş sahibi olmaya oturacak evlerini almaya yani işletmeci olmaya başladılar. İlk yıllarda vatandaşını Avrupa devletlerinde yalnız bırakan himaye edemeyen haklarını savunamayan devletimiz vatandaşına sahip çıkmaya başladı. Bu durumlar Avrupa devletlerinin hoşuna gitmedi. Zaten onlar Türkleri her zaman işçi olarak görmek istiyorlardı.

                Seneler önce Türk devlet adamları bilhassa Avrupa ve Amerika Birleşik Devletlerinde istenileni yapan onların her talebine evet diyen bir yapıya sahipti. Ne zaman ki rahmetli Turgut Özal’la başlayan biz para dilenmeyiz iş yapar para kazanırız parolası başladı. Bundan sonra Türk iş adamları dünyanın bütün devletlerine açılarak ticaret yapmaya, müteahhitlik hizmetleri yapmaya başladı. Her devlette iş yapan aranır iş adamları olmaya başladılar. Bu durum zamanımızda da katlanarak ilerledi. İş adamlarımız devletini de arkasında bularak her şeyin en iyisini yapmaya başladılar. Devlet adamlarımız dik durup haklarını almaya alınan haklarını korumaya başlayınca bilhassa Avrupalıların hoşuna gitmedi.

                Türkiye Cumhuriyeti Devletini zora sokmak için önce içine fitne sokmaya teröristleri bela etmeye başladılar. Bununla da kalmadılar komşu devletleri türlü bahanelerle işgal ederek çevremizde ateş çemberi oluşturdular. Türkiye Cumhuriyeti hem içinde hem de sınır komşusu devletlerindeki hadiselerle mücadele etmek zorunda bırakıldılar. Avrupalıların Amerikalıların aradığı da buydu. Böylelikle hem ekonomimizi sarsacaklar hem milletimizin huzurunu kaçıracaklardı. Ama ne Türkiye Cumhuriyeti devleti ne de yöneticileri eskisi gibi değildi. Türk ekonomisi de artık bankaların yağmalandığı zamanı çok gerilerde bırakmış Türk silahlı kuvvetleri ve emniyet teşkilatı kendi silahını kendi mühimmatını kullanmaya başlamıştı. Onlar ne düşünürse düşünsün bu millet her zaman ayakta kalacak. Kendi halkını mutlu edeceği gibi mağdur milletlerinde koruyucusu olacaktır.

                Türkiye Cumhuriyeti Devletine akıl verenler kendileri bu akıllarında boğuluyorlar. İşte son olarak Almanya ‘da yapılan G-20 toplantılarında yaşananlar. Bunlar Almanya’nın ve Avrupa’nın kendi ektiği tohumlardır.

                Almanya ve Avrupa devletleri Osmanlıdan kalma kinlerinden ne zaman vaz geçecekler ki Osmanlı onlara kötülük etmedi Osmanlının yönetiminde adam gibi yaşadılar, onlar sömürgelerindekileri köle gibi kullanırken Osmanlı onlara her türlü haklarını tanıdı. Bu nankörler Osmanlının mirası Türkiye Cumhuriyeti Devletinden ve milletinden ne istiyorlar yoksa her sözlerine emriniz olur mu dememizi bekliyorlar. O zamanlar çok gerilerde kaldı. Artık bizim dediklerimizde olacak.