Yeterince hayalci hücrelerim var mı?
Hala tırtıl olarak kalmak mı derdim? Gerçekten istiyor muyum yoksa?
Bedelini ödemek mi ağır yoksa?
Sondan başlamak mı gerek bazen,
Nerde bu mahremiyet!
Kadınca,çocukça, kelebekçe yaşayıp ölene mi düşman yoksa bu dünya,
Ne sen sor ne ben söyleyim
Vaz mı geçtin dünya güçlü olmaktan yoksa,
Ah be dünya!
Canın sağ kalacak mı sana da,
Yine dünya hırsı sana mı yaradı ne,
Ne bu kibir,
Toprak için mi gübre,
Gübre için mi canlar,
Ne bu hırs,
Ne bu ihtiras,
Dünyalığı dünyalığa kırdırdın yine!
Hiç mi akıllanmazlar bu dünyalılar,
Hep mi hırslarında boğulurlar,
Ah be dünya!
Hep mi sen yok sayarsın dünyalıları,
Yoksa dünyalılar mı seni yok sayarlar,
Bu nasıl imtihan,
Bana oynattığın aptal rolünü mü seviyim yoksa,
Savunma tezin bu mu dünya,
Çözümsüzlük mü çürütmek,
Hala hayata tutunmak mı çürütsende,
Bu mu yaşamın büyüsü,
Kendi varlıkları,
Ne kadar sağlıklılar oysa,
Ne kadar da çok seviyorlar paralarını,
Öteki dünyaya nasıl taşıyacaklarsa,
Halbuki barışları da bir,
Savaşları da bir,
Özgüvenin,
Hırsların,
Kaosların,
Hep bu garip büyüden mi yoksa,
Büyüsü de yalan,
İhtirası da yalan,
Kendisi de yalan,
Hiç bitmeyecek değil mi bu döngü dünya?
Ben bir kelebek olamaz mıyım sana göre dünya,
Yeterince hayalci hücrelerim kalmadı mı yoksa sana dünya,
Ne kadarı bana aitse?
Hangisi dünyaya kalacaksa?
Hala tırtıl olarak kalmak mı çözüm yoksa?
Hani hayallerim?
Hiç mi vermeyecekse?
Ah!Kandırıcıkçı dünya!
Susmaz ki var olma sesime sus dedikçe.
En zor imtihan da,
Seni sevmeye devam etmek kandırıkçı dünya.

Yeniden Garip Akımı Şairi Tuğba Ulucan