“İyi bir yönetmen iyi bir senaryo ile başyapıt üretebilir; aynı senaryo ile vasat bir yönetmen ancak sıradan bir film yapabilir. Fakat kötü bir senaryo ile çok iyi bir yönetmen bile iyi film yapamaz.”

Akira KUROSAWA

     Türk sinemasına adını yazdıran, ünlü yapımcı, yönetmen ve senaryo yazarı Melih Gülgen’de yakalandığı akciğer kanseri nedeniyle yok aramızda!

     Kendi anlatmış hayat hikayesini. Bize ancak ölüm gününü yazmak düşecek…

*     *     *

     1946 yılında İstanbul’da doğdum. Rami’de ilkokul ve ortaokulu okudum. Atatürk Erkek Lisesini bitirdim. Sinemaya aşık, sinema düşkünü biri değildim. “İlle de sinemacı olacağım” diye bir idealim yoktu. Ama bir iş yapmam gerekiyordu. Bir film setinde, set işçisi olarak ilk setle tanıştım. Birkaç film setinde, set işçisi olarak ve aynı zamanda Prodüksiyon asistanlığı yaparak çalıştım. Bu çalışmalar esnasında rejisör yardımcıları bana klaketi vererek, sahne ve plan numaralarını yazdırıyorlardı. Arada bir sufle de veriyordum. Böylece rejisör asistanlığına yumuşak bir geçiş yaptım. Bu branş bana çok uygun gelmişti ve bu konuyla ilgili bilgimi zenginleştirmeye başladım. Zaten çok kitap okuyordum. Bu işle ilgili ne kadar kitap varsa alıp okudum. Sırasıyla Halit Refiğ, Tunç Başaran, Natuk Baytan, Yılmaz Atadeniz, Zeki Ökten, Yücel Uçanoğlu gibi yönetmenlere asistanlık yaptım, birçok senaryo yazdım. İlk yönetmenlik deneyimim hiç aklımda olmadığı bir zamanda gerçekleşti. Askerden yeni dönmüştüm, Yücel Uçanoğlu’na asistanlık yapıyordum. Yeni bir filme başlayacaktık. Feridun Kete (aynı zamanda kameraman) ve ortağı Yücel Uçanoğlu ile birlikte sabah erkenden toplanıp işe çıkacaktık. Ekip hazırdı, Feridun bey ve Yücel Bey yoktu. Bir müddet bekledik. Feridun Bey geldi, ama rejisör yoktu. Feridun Bey asistanı olan Erhan Canan ile beni kenara çekti? “Bizim Yücel Bey ile ortaklığımız dün gece bitti.” Bana, “filmi sen çekiyorsun” dedi. Asistanı Erhan’a da “kameraman sensin. Hadi siz işe çıkın ben sonra gelirim” diyerek bizi gönderdi. Biz de o güne kadar ne öğrendiysek becerebildiğimiz kadarıyla filmi çektik. Film çıktı, sinemalarda oynadı. Ama bir problem vardı! Film iş yapmıyordu. Ben, film İstanbul’da nerede oynuyorsa oraya gidiyordum. Hatamı aradığım için gidiyordum. Mutlaka benim bir hatam vardı, ama neydi bilmiyordum? Sonunda buldum. Benim montaj bilgim çok zayıftı. Film çok ağır ve yavaş olmuştu, bu şartlarda rejisörlük yapmam zordu. Hemen Yılmaz Atadeniz’e koştum, daha önce Yılmaz Güney’in oynadığı “Çirkin Kral” filminde ona asistanlık yapmıştım. Tekrar çalışmak istediğimi ve bana montajı iyice öğretmesini istediğimi söyledim. Kabul etti. Çalıştığımız filmlerin montajını bana bırakıyor, sonra gelip hatalarımı düzeltiyor, tashihleri yapıyordu. Bana çok iyi bir şekilde montajı öğretti. Siyah beyaz döneminde senede 12-13 film, renkli dönemde 4-6 arası film çekiyordum. 1970 yılında kendi şirketimi kurdum. Gülgen Film o zamandan beri hem kendi firmama, hem de başka firmalara film çektim. Aşağı yukarı 150 film çektim.

*      *     *

   Tv Dizileri: Yeniden Çalıkuşu, Gurbet Kadını, Kardelen, Derman Bey, Mazriye, Birisi, Doktorlar.

   Tv Filmi: Firuze.

   Filmlerinden bazıları:  Kafkas Kartalı, Yazı mı Tura mı, Zapata, Nasrettin Hoca, Parçala Behçet, Çapulcular,  Patron, Dayı, Cemil, Babanın Suçu, Adalet, İnsanları Seveceksin, Fırat, Beddua, Kardeş Kurşunu, Düşkünüm Sana, Kurban, İmparator, Doruk, Kanca, Bomba, Gazeteci Kız, Kavgamız, Tatar Ramazan, Tatar Ramazan Sürgünde…

     21 Şubat 2017 tarihinde aramızdan ayrıldı.

     Ailesinin ve sevenlerinin başı sağ olsun!

*     *     *

     Klaket; (sinema) bir çekimin başında çekimlerin birinden ayırt edilebilmesi ve sesli çekimlerde çekim tahtası üzerindeki çıtanın yukarı kaldırılıp hızla tahtaya vurulması yoluyla da görüntü ve ses kuşağının kolaylıkla eşlenebilmesini sağlamak amacıyla kullanılan, üzerinde o çekime ilişkin bilgilerin yazıldığı tahta ya da herhangi bir düzlem klape, çekim tahtası.