1985 yıllarında Ankara'nın Gülveren semtinde yaşayan bir aile arasında gelin kaynana geçimsizliği başlar.delikanlı eşini ve çocuklarını alır babasına uzak bir semtte yaşamaya başlar.delikanlı mektepli cinsinden bir şirkette iş bulur, çalışmaya başlar. Fakat babayı tamamen unutur. Bir hayli zaman geçmiş baba yüreği dayanamamış, telefonla aramış: “Oğlum seni çok özledim, nerelerdesin, görüşelim.” Delikanlının cevabı, “Baba işim var”. Baba tekrar arar, baba toplantıdayım. Baba görmekte ısrarlı. Aldığı cevap, baba bugün programım var daha sonra. Zaman sonra baba yine arar. Oğlum annenle seni ve çocukları yemeğe davet ediyorum, buyrun. Cevap:”Baba kapatmak zorundayım.” Der. Zaman sonra baba arar . peki oğlum seni nasıl göreceğim? Baba bir ara rahatsız ederim. Baba yine arar.baba trafik çok yoğun, araba kullanıyorum der geçiştirir. Baba arar, oğlum seni her aradığımda bahanelerle beni atlatıyorsun. Aldığı cevap. Off baba yaa sıktın artık. Zaman aralrında su gibi akar. Aradan 8 yıl geçer. Delikanlı babayı arar. Telefona komşu çıkar. Babam yok mu, gelemeyeceğimi söyleyecektim. Baban yok, annen ağır hasta. Baban bir hafta önce kalp krizi geçirdi sizlere ömür. Bana senin için bir şeyler söyledi. Vebalde kalmayım. Komşu eğer oğlum beni arayacak olursa gelmemesini söyleyin. İşi çok yoğunmuş işinden olmasın. Cenazemi siz defnedin. Biz de sana söylemedik.babanı defnettik. Oğlum senden ufak bir ricam olacak. Seni çok iyi tanıyan komşu Şeker Dede sana bir dost tavsiyesinde bulunacak. Dinlemek ister misin. Tabii buyursun komşum seni kınamak için üç kıta şiir yazdım, kabulünü rica ediyorum. Hey sütü ekşimiş mayası bozuk Evlat müsveddesi koskoca kazık O evde yediğin ekmeğe yazık Sen de evladından karşılık bekle   Cepte kuruşun yok hem kabadayı Uydun el kızına attın babayı Aslında sen hak etmişsin sopayı Yaptığın çekersin karşılık bekle   Netsin Şeker dede böyle yobazı Mürekkep kalmadıdert yaza yaza Deccal dedikleri işte bu puza Bu borcu ödersin karşılık bekle   Evlat hasretiyle ölenlere rahmet, kalanlara ibret olsun.