Bekliyorum görseydim yüzünü   Bekliyorum senden haber selam her saniye her an Yaraladın yüreğimi günüm zindan halim perişan Seniz boşuna gidiyor günlerim tüm zaman Gün doğmuyor sabah olmuyor gel gör inan Gel diyorum dinlesen sözümü görsem yüzünü   Yas denizinde boğuluyor evinde garip garip kalan Telefondan postacıdan selamı sabahı beklerim her an Gel beraber namaz kılalım bol bol okuyalım kuran Sensiz yaşayamam tütmüyor bacan evin viran Gel diyorum dinlesen sözümü görsem yüzünü   Yaşarımdan haber yoksa kuşlar uçmayın buradan 18 Mart'ta ayırdı birbirimizden bizi yaradan Beni köyüme götürecekti kaç ay hafta geçti aradan Selam haber bekliyorum her an her zaman Gel diyorum dinlesen sözümü görsem yüzünü   Okuyordun yazıyordun kağıtsız kalemsiz mi yatarsın Geleceğin günleri sayıp sayıp günlükler mi tutarsın Selam salmazsın özleyen gönlüme hüzün katarsın Ben bekliyorum imkan yok mu zorda mı yatarsın Gel diyorum dinlesen sözümü gör sem yüzünü   Ben anlarım gerçeği durumu sen bana söyle Düşünmüyorsun neden üzüyorsun ki sen böyle Gel gör beni yaralı gönlümü sor sual eyle Seni görmeden yaşamak çilelerden bir çile Gel diyorum dinlesen sözümü görsem yüzünü   Ya çantan ağır ya da yolun uzak halin belli Götürdü seni ilkbaharın yağmuru taşkın seli Senin haberin şüphesiz hayata döndürür beni Ya kendin gel ya da selam sal anla beni Gel diyorum dinlesen sözümü görsem yüzünü   Şair Ana Şadiye Sen varken ne güzeldi mevsimler ilkbahar sonbahar Baharımı talan etti seni benden alan rüzgar Kırıldı dal döküldü yapraklar şaşkın oldu kuşlar Bana zemheri tipi boran oldu sanki bahar Dinlesen Şair Ana sözünü görsem soğuk yüzünü   ŞAİR ANA - ŞADİYE ERYILMAZ sadiyeeryilmaz@ilgazetesi.com.tr