OZAN ARİF’İME
Ülkü yolunun mızrabı oldun
Ömrünü Türk’ün bekası geleceği için yordun
Nizamı alem için durmadan koştun durdun
Özme öz Anadolu senin ve benim yurdum
Çile nedir bilmez umursamaz biriydin
Laftan anlamazlara çok dersler verirdin
Ülkü hedefinde gelin bir olalım der dururdun
Türk düşmanlarının kalbine hançerinle vururdun
Arif’im söyler, bozkurtlar çoğaldıkça coşardı
Türk’e düşman olanlardan hep hesap sorardı
Yola gelmeyenlere bazen küfürlerle dolardı
Ağzından her çıkan harf bir parmak baldı
Haksızlığa dayanmaz sazını coştururdu
Ülkü devi idi geride kalanları koştururdu
Onun sazında son söz gariban mazlumundu
Milliyetçilik özünde, Türklük onun soyunda
Tezenen vurur sazın dertli dertli öterdi
Türklük denince şahlanır bülbülden beterdi
Dede Korkut okur anlatmaktan yılmaz gezerdi
Bu topraklar benin sazın sözünle avunur
Dağ taş senin sözlerinle bayrağa selam durur
Yankılanır kalplerde feryadın birlikte yaşar
Ülkücüler bir olmuş hep fikirlerini paylaşır
Aha geldim aha giderim der söylersin
Geride kalanlara selam, selam eylersin
Geride kalanlar ülkü yolunun kıymetin bellesin
Allah’a yürünecek gardaşlar hep böyle bilesin
Halis Ozanın Arif’in çok üzdü seni
Hayatta çizdi durdu doğru dürüst hedefini
Geride gözyaşlı bıraktı ozanı sevenleri
Hakkın helal et bizlere garip bıraktın bizleri
YAZIYA YORUM KAT
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.