Acı, tatlı meyveler de,

Olur Allah, Allah diye.

Sevenler de sevdiğini,

Bulur Allah, Allah diye.

Peygambere inananlar,

Ölür Allah, Allah diye.

***

Güneş doğan ışığını,

Sunar Allah, Allah diye.

Ufuklarda bin bir ateş,

Yanar Allah, Allah diye.

Şehitlerin yaraları,

Kanar Allah, Allah diye.

***

Cümle varlık gözlerini,

Açar Allah, Allah diye.

Olgun insan kötülükten,

Kaçar Allah, Allah diye.

Telli turnam semâlarda,

Uçar Allah, Allah diye.

***

O eller ki, muhtaçlara,

Verir Allah, Allah diye.

Korkusundan nice kullar,

Erir Allah, Allah diye.

Kara gözler, güzel yüzler,

Çürür Allah, Allah diye.

***

Her dereden billur sular,

Akar Allah, Allah diye.

Mor menekşe yaylalarda,

Kokar Allah, Allah diye.

Bir özlem ki, yüreğimi,

Yakar Allah, Allah diye.

***

Bir gün rûhum şu dağları,

Aşar Allah, Allah diye.

Şiirlerim gönüllerde,

Yaşar Allah, Allah diye.

“Yetîmi” yim okurlarım,

Coşar Allah, Allah diye.

“Keskinli Yetîmi”