20 yıldır Boğaziçi Üniversitesi’nde ders veren Çizgi Roman denince akla gelen, bir dönem karikatüristlerinden Galip Tekin’in ölüm haberini veriyordu televizyonlar.

    Galip Tekin’le ilgili yazımı hazırlarken, haberlerdeki bir olay tüylerimi diken diken etti. İnsanlığımdan utandım. Bunu yapanlar bizim ülke insanımız olamazdı. İki hayvan diyemiyorum hayvanlara hakaret olur. Siz ne derseniz deyin artık.

     “Sakarya'nın Kaynarca İlçesi'nde Suriye uyruklu 9 aylık hamile kadın, 10 aylık çocuğu ile kaçırıldı. Ormanlık alana götürülen genç kadın tecavüze uğradıktan sonra oğlu ile birlikte başları taşla ezilerek öldürüldü. Vahşetle ilgili Jandarma eşgalleri belirlenen 2 şüpheli kısa sürede yakalanarak gözaltına alındı.”

    Neye, kime üzüleceğimizi şaşırdık kaldık. Nereye gidiyoruz. Ne oluyor bizlere…

    Her gün gelen şehit haberleri…

    Kadına yapılan şiddet ve ölümler…

    Ölümünde hayırlısı derler ya, demek ki örnekler bu sözleri söyletiyor.

    Biz gelelim, sanat camiasını sarsan, İstanbul Arnavutköy’deki evinde ölü bulunan Galip Tekin’e!

    Yapılan araştırmalarda şüpheli bir duruma rastlanmayan Galip Tekin, 1958 yılında Konya’da doğdu.

     Fantastik ve bilim kurgu tarzdaki eserleriyle tanınan çizgi romancı, Gırgır dergisinde yetişti. Oğuz Aral döneminin Gırgır’ında, komik, fantastik ve absürt öyküler çizerek başladığı çizgi romanları, giderek daha çok bilim kurguya yaklaşmış ve mizahi olmaktan uzaklaşmıştır.

    Gırgır’da Oğuz Aral döneminin bitmesinden sonra hemen hemen bütün mizah dergilerinde çalıştı. Çizerliğin yanı sıra İstanbul Taksim’in bir dönemin en popiler barı olan Kemancı’nın ortağı ve işletmecisiydi.  

     Hikayelerine başlarken ilk karede kendi yer alır, hikayeyle ilgili kısa bilgiler verirdi. Bazen de baş karakter kendisi olurdu.

     Usta karikatürist, kara delikler, hiçbir yerde göremeyeceğimiz makineler, zamanda yolculuklar, boyutlar arası yolculuklar ve savaşlarla maceradan maceraya atlardı.

     Sevilen bazı öyküleri Alavarza, Delik, Son Neoplan, Tursuntur olarak sayılabilir. Haftalık dergilerde devamı haftaya şeklinde uzun soluklu yayınlanan bu öyküler, 2011 senesinde albümleştirilerek yayınlanmaya başlandı.

     Son olarak Uykusuz dergisinde çizen Tekin’in Hikâyelerinden yola çıkılarak 2012 yılında Acayip Hikayeler adlı bir dizi yayınlanmış, 2012-2013 sezonunda yayından kaldırılmıştır. Tekin ayrıca 2016’da çizgi roman dergisi olarak çıkan “Hortlak” dergisinde de çiziyordu.

     Fantastik bilimkurguya yönelimini bir röportajında şöyle anlatıyordu:

"Ben kurgubilime mecburiyetten başladım. 12 Eylül 80 darbesinde her şey yasaktı. Bizim en büyük beslenme kaynağımız ise politikacılardı. O da yasaklanınca derdimizi kurgubilimle anlatmaya başladık. Mesela ben o dönemde inanılmaz işkence hikâyeleri çizdim ama tümü başka bir gezegende geçiyordu. O zaman da kimse bir şey demiyordu. Bizim kültürümüzde aslında korku hikâyeleri hep vardı. Gece olunca büyükler evde çocuklara oturup korku hikâyeleri anlatırlardı. Anadolu’da nereye gitseniz her bölgede böyle hikâyeler vardır. Bu nedenle bu hikâyeler uzak gelmedi okuyucuya. Fantastik bilimkurguyu sevdiler."

     Boğaziçi Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi'nde Art of Animation (animasyon sanatı) derslerine giriyordu. Tekin bir röportajında 'Çizerlik sizce okullu olarak yapılabilir bir şey mi?' şöyle yanıt veriyor:

    "Bu işte alaylı olmak, usta-çırak ilişkisi önemli. Boğaziçi’nde üniversite bitirmemiş tek hoca benim bildiğim kadarıyla, çünkü ben okuyamadım. Üç dergide birden çalışıyorsun nasıl okuyacaksın? Akademiyi kazandım ama gidemedim. Bir gün rahmetli Oğuz Aral bana ‘’Sana akademide çizgiyi öğretiyorlar mı’’ diye sordu. Akademi’de çizgi filan öğretmiyorlardı. Oğuz ağabey ‘’Bak, burada üç dergi var, bırak akademiyi ben sana hem çizgi çizmeyi öğreteyim hem de üstüne para vereyim’’ dedi. Öyle başladık…"

     6 Temmuz 2017 tarihinde aramızdan ayrıldı.

     Ailesinin ve sevenlerinin başı sağ olsun!