Enes b. Malik (r.)den: Resûlullah (Sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu: Ümmetimin, ümmetime en merhametlisi Ebu Bekir’dir. Emr-i ilâhîde en şiddetli olanı Ömer’dir. Haya itibariyle en sadık olanı Osman’dır. Allah’ın kitabı Kur’an’ı en güzel ve en düzgün okuyanı Übeyy ibnü Ka’b’dır. Feraizi en iyi bileni Zeyd İbnü Sabit’tir. Helal ve haramı en iyi bileni Muaz ibnü Cebel’dir. Dikkat edin! Her ümmetin bir emini vardır; bu ümmetin emini de Ebu Ubeyde ibnü Cerrah’tır. (Tirmizi, menakıb/33 hadis, hasen ve sahihtir.)

Bunların birkaç tanesinden örnekler sunalım:

Hazreti Ebu Bekir (r.a.): Asıl adı Abdullah bin Ebu Kuhâfe’dir. Babası Osman b. Âmirdir. Hazreti Peygamber (sav)in yedinci dedesinde birleşirler. Hz. Peygamber (sav) den iki sene üç ay küçüktür. Doğumu 573 (m.)dür. Eski adı Abdül’uzzâ veya Abdülkâbe idi. 38 yaşında Müslüman olunca Hz. Peygamber (sav) onun adını Abdullah olarak değiştirdi. Bir adı da Atîkullah’tır. Ebu Bekir, künyesidir.  Aşere-i mübeşşere’nin birincisidir. Hz. Peygamber (sav)in kayın pederi, Hz. Aişe Annemizin babasıdır. Müslümanlığı ilk kabul eden erkektir. Onun İslam’a girişi hakkında Hz. Peygamber (sav) şöyle buyurmuştur: “Her kimi imana davet ettiysem tereddüt ederdi. Ancak Ebu Bekir müstesna. O hiç tereddütsüz kabul etti”. Müslüman olmadan önce de hiç içki içmemiş ve asla puta tapmamıştır.  (573 – 634) M. Yılında Mekke’de 63 yaşında vefat etmiş ve Hazreti Peygamber (s.)in yanına defnedilmiştir.

Hakkındaki hadisler: İbn-i Ömer (ra) der ki: Hz. Peygamber (sav) Hz. Ebu Bekir’e şöyle dedi: “Sen, mağarada arkadaşım olduğun gibi,  Havz-ı (Kevseri)min başında da benim arkadaşımsın,”   “(Ya Ebu Bekir! Ümmetim içinde cennete ilk girecek olan Sen’sin. Peygamber (sav) Efendimiz Vefat edeceği zaman hasta yatarken namaz vakti gelince şöyle buyurdu: “Ebu Bekir’e söyleyin insanlara namazı o kıldırsın. İslam uleması ittifakla şöyle demişlerdir: “Eğer Ubu bekir’in imanı ile bu ümmetin imanı tartılacak olsa, Tek başına Ebu bekir’in imanı ağır basar. (Allah ondan razı olsun) Amin.